Uważaj! Jeśli nie chcesz niepożądanej, ważnej informacja o szczegółach
fabuły komiksu, książki, gry, filmu etc. to nie czytaj tego.
O komiksie[]
Wyspa wśród lodów (wydana w Polsce także pod tytułem ,,Wyspa Lodowych Mórz'') to drugi tom głównej serii komiksów o Thorgalu. Oryginalny tytuł komiksu (w języku francuskim) brzmi ,,L'Île des Mers gelées''. Scenariusz został napisany przez Jeana Van Hamme, a rysunki wykonał Grzegorz Rosiński. Komiks został wydany we Francji w 1980 roku natomiast, w Polsce dopiero w 1989 roku. Dzieje się bezpośrednio po opowieści ,,Zdradzona Czarodziejka''.
Streszczenie[]
W dniu planowanego wesela Aaricii oraz Thorgala narzeczona zostaje porwana przez trzy ogromne orły, a następnie dostarczona na tajemniczy okręt bez żagli i wioseł. Bjorn i Thorgal wyruszają w pościg, który prowadzi ich na skutą lodem wyspę, gdzie po raz pierwszy zostaje uchylony rąbek tajemnicy pochodzenia głównego bohatera.
Fabuła[]
Aaricia wraz z najlepszą przyjaciółką stoją na wzgórzu obok wioski, i patrząc na widoki rozmawiają ze sobą. Może być to ich ostatnia rozmowa, gdyż królewna wikingów północy, bierze tego dnia ślub z Thorgalem, po czym zamierzają opuścić na zawsze wioskę. Po chwili zauważają dwa zbliżające się orły, które po chwili szamotaniny porywają Aaricię. Przestraszona Solveig biegnie, tak szybko ile tylko tchu ma w płucach, do wioski po pomoc. Tymczasem Thorgal bierze udział w turnieju strzelania z łuku do orła, by wyłonić wśród wikingów najlepszego łucznika. Wszyscy odpadli po za Thorgalem i Bjornem, następcą Gandalfa Szalonego. Bohater postanawia uwolnić ptaka przecinając wystrzeloną strzałą sznur, którym zwierze było przywiązane do drzewa. Przerwanie w taki sposób zawodów wywołuje złość ze strony Bjorna lecz zanim rzuci się do gardła Thorgala nagle do wioski wbiega Solveig, i krzyczy, że porwali Aaricię. Wikingowie w pośpiechu przerywają biesiady i wsiadą na Drakkary ruszając w pogoń. Po trzech dniach pościgu statkiem dopływają do granic Lodowych Mórz, po czym domyślają się, iż królewna została porwana przez Slivię. Na pokładzie dochodzi do buntu, Jorund Byk wraz z resztą wikingów nie chcą płynąć dalej, gdyż nie posiadają zapasów na tak długi rejs. Bjorn jednak upiera się żeby kontynuować podróż, i po uderzeniu Jorunda oraz nazwaniu go tchórzem, następca Gandalfa zostaje ogłuszony i wrzucony samotnie do łódki. Po stanowczym sprzeciwie Thorgala, również on zostaje ogłuszony i zostawiony na morzu z Bjornem. Nagle zza lodowej góry zjawia się statek bez żagli, który wikingowie błędnie uznają za boski. Podpływa do nich, i z jego pokładu zostają wystrzelone sieci, które skrępowały ludzi na pokładzie, po czym zostają uśpieni rozpylonym środkiem nasennym. Tymczasem nieprzytomny Thorgal śni o Aarici. Razem znajdują się w Sadzie Midgardu. Gdy Thorgal chce zerwać jabłko, ono zamarza, i zmienia się w lód, a po chwili to samo dzieje się z jego otoczeniem i samym bohaterem. Jego ukochana próbuje uciec lecz po chwili rośliny zaczynają znikać, a ziemia się rozstępować, i wypełniać wodą. Aaricia płynąc na jednej z wielu kier lodowych, woła ukochanego. Thorgal nareszcie budzi się ze snu, a po krótkiej rozmowie z Bjornem, syn Gandalfa rzuca się na bohatera aby wypić jego ciepłą krew i samemu nie zamarznąć. W czasie walki spadkobierca Bjorn wypada z łodzi na sąsiednią krę lodu, a łódź się oddala znoszona przez prąd. Gdy Thorgal dociera do Wyspy Lodowych Mórz, zabiera małej sludze, Kishy, upieczonego zająca, gdyż jest głodny i zmarznięty po długiej chłodnej podróży. W obronie koleżanki staje, z nożem w ręku, młody slug, Garn lecz wtedy z jaskini wychodzi stary Slug posługujący się językiem zrozumiałym dla Thorgala, w przeciwieństwie do małych slug. W grocie znajduje się kryjówka klanu Slugów, oraz ogrzewający się od ogniska Bjorn, który chce się rzucić ucieszonemu Thorgalowi do gardła, za to, że niby go celowo porzucił na środku morza. Stary Slug uspokaja sytuację i opowiada im historię zniewolenia slugów przez przybyłą z nieba rasę władców, każących im sobie służyć, oraz o najstraszniejszym z nich Panu Trzech Orłów. Thorgal i Bjorn rozpoznają w nim porywacza Aarici, i wyruszają z Slugami, na spotkanie z władcą. Kiedy Pan Trzech Orłów odrzuca miecz, chcąc pokazać dobre zamiary, zostaje zastrzelony z łuku przez Bjorna, dla którego są to ostatnie chwile życia, gdyż zanim ktokolwiek zdołał coś zrobić, zostaje on zabity w zemście przez orły władcy. Gdy Thorgal odsłania hełm Pana Trzech Orłów, okazał się być córką Slivi. Następnie bohater wraz z Slugami uwalnia zamkniętych w kopalni węgla, wikingów w tym Jorunda Byka, niektórzy z nich od lat nie widzieli światła dziennego. Razem wyruszają do Pałacu Władców, aby stoczyć ostateczną walkę lecz nagle rozlega się głos, a kopuła wystająca z ziemi zaczyna się świecić, i wszyscy poczynają uciekać, ostatni zostaje Jorund Byk, nakłaniają Thorgala do ucieczki, ale i on wkrótce dołącza do innych. Thorgal nieugięty idzie do kopuły i dostaje się do środka Pałacu. Gdy zchodzi głęboko w dół po schodach, dociera do sali, gdzie czeka na niego Aaricia. Po chwili jednak zostawia ją by ostatecznie rozprawić się ze Slivią. Kiedy wchodzi do sali, w której się znajdowała widzi przynajmniej 50 zamkniętych w szklanych pudłach martwych władców (nie poddanych procesom gnilnym). Bohater początkowo chce zabić Slivię, ale udaje jej się go od tego odwieść. Po czym zaczyna mu opowiadać o ich celu przybycia na ziemię, co stało się z ich kolonią, i że Thorgal tak na prawdę należy do ich rasy, a ona chciała go połączyć z córką, aby zapewnić przetrwanie ludu gwiazd. Thorgalowi trudno jest to wszystko zrozumieć, ale słucha jej do końca. Slivia żegna się z nim i idzie w głąb pałacu by spokojnie doczekać kresu swoich dni. Bohater wraz z ukochaną i uratowanymi wikingami wracają statkami do domu. Dla wikingów, których Thorgal uratował, staje się ,,tym, który mógłby podbić nowy świat''[1].
- ↑ ,,tym, który mógłby podbić nowy świat'' - fragment streszczenia drugiego tomu Thorgala ,,Wyspa Lodowych Mórz'' wydanego przez Hachette Polska sp. z. o.o.
Bibliografia[]
Jean Van Hamme, Grzegorz Rosiński, Wyspa lodowych mórz tom 2, wydawnictwo Hachette Polska, Warszawa 1989